Ang Babaeng Nasa Balkonahe

Nababahiran na ng dugo ang langit;

Animo’y nakikidalamhati sa akin.

At sa ilang saglit lahat ay didilim,

Lalabas ang mga lampara at bituin.

Ako’y naghihintay habang gumuguni

Sa araw na tila laging lumulubog.

Hindi pa ba ito nasikat sa aking paningin,

Lumiliwanag lang sa aking pagtulog?

Oh Araw, bakit hindi pa sa oras mo

Kumikilos ang lalaking umiibig?

Bagkos sa dilim lang sumesenyas,

Walang kimi ngunit nananalig.

Nakatataba man ng puso

Ang pagsinta sa liham, tula at harana,

Ngunit wala akong mahihinuha

Sa bulag na pag-ibig ng isang makata.

Mga kilos mo ang aking kailangan

At hindi ang mga bulaklak sa iyong bibig.

Kamay, paa, katawan ng lalaki –

Ang kayumanging kaligatan – ang aking iniibig.

Ipakita mo sa akin, gamit ng iyong gawa,

Ang dugong nananalaytay sa pagnanais

Sa pag-ibig at kalayaan ng aking puso

‘Pagkat ang panahon ay mapagmalabis.

Hindi lingid sa isip ko

Karahasan ng aking sasabihin:

Puso’y hindi sa akin para ibigay,

Ngunit sa inyo na angkinin.

Oh Haring Gabi, ‘wag ka pang dumating!

Ninanais ko pa ang araw.

Hintayin pa ang pulang belo na maglaho

Bago ikaw tuluyang dumalaw.

(1:12 PM, 02/26/12, Computer Room of the House)

Hello! I shall post a translation of this soon! :)

(Image Source)